Ben geceyim, geceyse benim
Hükümsüz insanlar geçer benim içimden şafak sökene dek
Kimileri bir sokak lambasının fersiz ışığında
Kimileri yakamozların güzelliğinde arar kendini
Kimileri titrek bir mumun alevinde
Kimileri ney şişelerinde yitirir benliklerini
Bir bebek için boşluğa fırlatılan çığlık
Bir ölü için mezarda bir sığlık
Hüzünlü yüreklerde kara bulanıklık
Sevdalı gözlerde ıslaklığın adıyım
Ben geceyim, geceyse benim
Bir yıldız sağanağının altında yaşarım çoğu zaman
Bin yıldız geçse de benim içimden
Her sevdaya ya da birlikte çarpan
Sevdalı bir çift yüreğe bir yıldız düşer sadece
Bir rüyayım hiç olmadığım kadar gerçek
Hem geçmiş var içimde hemde gelecek
Andır geçmişi ve geleceği bir çırpıda silecek
Sıcak bir savaşım orduları olmayan
Yüzlerce ölü var içimde
Var bir o kadar öldüremediklerimizle
Kendi kavgamız kendi sevdamız
Yada ikisinin arasında bir bilmece
Ben geceyim, geceyse benim
Dümeni olmayan gemiler demir alır kıyılarımdan
Raylarda kayıp giderken demir yığınları
Unutamazsın yakamozlarla yaptığımız raksları
Bütün şarkılar beni anlatır
Çünkü bütün şarkılar benimle doğdu
Kim bilir bütün şarkılar banadır
Adıma yazarlar şiirlerini şairler
Ya da gece diye başlar birçok şiir
Benden geçerler şairler şiirleriyle
Ve ben geçerim çoğu şiirlerinde şairlerin
Sırlar saklarım sırlar
Tarafları bilinmeyen
Sırların sırrına erenleri bilirim
Bütün kötülükleri karanlığıma gömerken
Güzelliklerimi cömertçe sergilerim
Ayışığının altında ilan-ı aşklara
Loş ışıklı odalarda gizli itiraflara
Bir de dinmeyen gözyaşlarına şahitlik yaparım
Ben geceyim, geceyse benim.....