Gözyaşlarıyla tanışmam çok eskiye dayanır
Her ağladığımda yanaklarımdan aşağı ıslanır
Eğilir başım renksiz duvarlara yaslanır
Ben hiç göz yaşı görmedim desem inanır mısın?
Sabahları güneş doğarmış dünya denilen mekana
Deniz ve gök mavi benim gözlerim yeşilmiş
Annem severken zümrüt gözlüm derdi
Ben hiç gözlerimi görmedim desem inanır mısın?
Gökkuşağı yedi renk hayat pembe imiş
Gülleri kokladım dediler kırmızı, sarı, beyaz…
Bir kundura giymişim siyah dudaklarım kiraz
Ben hiç renkleri görmedim desem inanır mısın?
Utanınca al al olurmuş tüm yanaklar
İhtiyar olmadan da ağarırmış siyah saçlar
Kendine bakanı kandırmazmış hiç aynalar
Ben hiç ayna görmedim desem inanır mısın?
Gece gün doğmazmış gök yüzünde
Karanlık ayakkabılar kadar siyahmış
Odanın orta yerinde lamba yanarmış
Ben hiç geceyi görmedim desem inanır mısın?
Denizin mavisini, aynaların bana ne söylediğini
Yaşadığım dünyaya perde arasından bakmasını
Anlatın bileyim neden bana kör dediklerini
Ben hiç kör görmedim desem inanır mısın?