Uzak bir dağın ardındaki ceylanı sevdim
Hayaliyle avundum, kendini hiç görmedim
Sevmeyi öğrendim gözlerinden ama sevilmedim
Doksan dokuz yemin verdim, yüz tövbe ettim
Karanlık gecelerde yalnızlıklarla dertleştim
Hasretini sevdama katık yapıp geldim
Yorgun akşamlarda belki gelir diye bekledim
Adını dualarla aynı zamanda söyledim
Sevda şiirleri yazdım, damar şarkılar dinledim
Ben uzak bir dağın ardındaki ceylanı sevdim
Hayaliyle avundum kendini hiç görmedim
Doksan dokuz yemin verdim yüz tövbe ettim
Zaman takvim yapraklarının arkasında gitti.
İlkbahar yüzünü göstermeden yazda bitti
Vefasızlık ceylanın yüreğine çoktan yer etti
Benim sevdamın büyüklüğünü nerden bilecekti
Hadi, bildi diyelim o buna deymeyecekti
Bir gün kader ağlarını onun içinde örecekti
Kahkaha atan gözleri gözyaşları dökecekti
İşte o zaman beni çoktan kaybedecekti
Ben uzak bir dağın ardındaki ceylanı sevdim
Hayaliyle avundum kendini hiç görmedim
Doksan dokuz yemin verdim yüz tövbe ettim
Geçen günler ömrümden yediler
Yaşananlar aklımı başıma getirdiler
İçimdeki dalgalar fırtınalarla gittiler
Bende kalan sana ait hatıraları da götürdüler